తిరుప్పావై పాశురము - 19
కుత్తు విళక్కెరియ క్కోట్టుక్కాల్ కట్టిల్ మేల్
మెతైన్ర పజ్ఞశయనత్తిన్ మేలేరి
కొత్తలర్ పూజ్ఞళల్ నప్పిన్నై కొంగైమేల్
వైత్తుక్కిడన్డ మలర్ మార్పా! వాయ్ తిరవాయ్
మెత్తడజ్ఞ్కణ్ణినాయ్ నీ యున్మణాలనై
ఎత్తనైపోదుమ్ తుయిలెళ ఒట్టాయ్ కాణ్
యెత్తనై యేలుమ్ పిరివాట్ర గిల్లాయాల్
తత్తువ మన్రుత్తగవేలో రెమ్బావాయ్
శ్రీ కృష్ణుణ్ణి మేల్కొల్పమని దేవేరిని ప్రార్థించడం
నాలుగుమూలల్లో దీపపు సెమ్మెలు వెలుగుతుండగా, దంతపుకోళ్ళ మంచమ్మీద సుతిమెత్తని దూదిపరుపుపై, జడలో గుత్తులు గుత్తులుగా వికసించిన పువ్వులను పెట్టుకొన్న, నీలాదేవి కౌగిలిలో నిద్రిస్తున్న శ్రీకృష్ణదేవా! నోరు తెరచి ఒక్కమాటైనా మాటాడరాదా! (శ్రీకృష్ణుడు ఉలుకడు, పలుకడు) కాటుక పెట్టుకొన్న అందమైన కన్నులుగల నీలాసుందరీ! ప్రేమాస్పదుడైన నీ పతిని ఎంత పొద్దుపోయినా నిద్రలేపేందుకు నీకు మనసొప్పనేలేదా! నీ స్వామిని క్షణకాలమైనా నీవు విడిచి పెట్టేదానివిగా కన్పడడంలేదు. ఇది నీ స్వభావానికి తగని పని. అమ్మా నీలాదేవీ! స్వామివారితో కూడా మేల్కొని మా నోమును ఫలింపజేయుమమ్మా!
Note: HTML is not translated!